Murarka ogrodowa - czyli własne pszczoły dla leniwych

[jan_wilc]

około 2 km/h

[ Dodano: Pon 02 Sty, 12 22:35 ]
winni77,

[phrix]

Murarka ogrodowa - czyli własne pszczoły dla leniwych

Ostatnio natrafiłem na bardzo ciekawy temat w Internecie. Może kogoś z forumowych działkowiczów zainteresuje możliwość posiadania własnych pszczół niskim kosztem :?:

Kilka słów wprowadzenia.

Obecnie, ze względu na mocno przekształcone przez człowieka środowisko naturalne, stosowanie insektycydów w ochronie roślin uprawnych, doprowadziło to tego, iż brak jest odpowiednich miejsc, w których pszczoły mogłyby zakładać gniazda. Efektem intensywnej gospodarka leśnej jest brak starych spróchniałych wewnątrz drzew, w których pszczoły miodne zakładały rodziny. Postęp technologiczny, zlikwidował drewniane i gliniane budownictwo, kryte strzechami ze słomy lub trzciny, co w efekcie spowodowało straty w populacji pszczół dzikich.

Nie będę zachęcał tutaj, do hodowli pszczół miodnych, ponieważ nie każdy z nas ma do tego warunki w naszych ogrodach, poza tym pszczelarstwo to pasja, i trzeba je polubić, aby móc się nimi zajmować (większość z nas boi się pszczół). Poza tym, pszczelarstwo wymaga dużej wiedzy i poświęcenia mu wiele czasu na opiekę nad pasieką.

Dlatego, spróbuję zachęcić do hodowli dzikich pszczół, które nie wymagają od nas takich "poświęceń" Poza wybudowaniem dla nich gniazd, te pszczoły są "samoobsługowe", a nam pozostaje jedynie obserwować ich zwyczaje, i korzystać z ich usług, przy zapylaniu naszych i nie tylko, roślin.

Jedną z takich pszczół jest, Murarka ogrodowa (Osmia rufa).



Jak ją rozpoznać?

W Polsce występuje 18 gatunków dzikich pszczół z rodzaju murarka (Osmia). Najczęściej w naszych ogrodach możemy spotkać pszczołę Murarkę ogrodową (Osmia Rufa).
Osobniki obydwu płci, wyróżniają się czerwonawo-brązowym owłosieniem ciała. U samców głowę porasta kępka białawych włosków, podczas gdy głowa samicy jest całkowicie czarno owłosiona, a nadustek (część głowy położona pomiędzy wargą górną, a nasadą czułków) zaopatrzony jest w dwa wyrostki przypominające różki. Szczoteczka brzuszna samicy ma barwę rudą. Długość ciała samca wynosi 6-11 mm, samicy 10-16 mm. Pomimo tego że murarki są samotnikami, nie unikają życia w grupie, tworząc kolonie w obrębie gniazd, jednak nie występuje u nich zróżnicowane na grupy społeczne, tak jak u pszczół miodnych (sterylne samice - robotnice, czy płodne samice - królowe)



Biologia.

Murarka Ogrodowa (Osami Rufa) należy do rodziny miesiarkowatych (Megachilidae)
Wiosną (marzec - kwiecień), z kokonów wychodzą najpierw samce i w pobliżu gniazd czekają ok. 1 do 2 tygodni na wygryzienie się samic, które pojawiają się kilka dni później i są zaraz zapładniane. W ciągu kolejnych dni poszukują one miejsc do zakładania gniazd. W naturze najchętniej gnieżdżą się w pustych łodygach roślin baldaszkowatych (koper, arcydzięgiel, barszcz, lubczyk ogrodowy, mikołajek, jarzmianka większa, itp.), trzcinie pospolitej, a także w różnego rodzaju otworach wygryzionych przez inne owady lub szkodniki w drewnie.


Budowę gniazda murarka rozpoczyna od ulepienia pierwszej, grubszej ścianki z wilgotnej gliny lub błota, a następnie przystępuje do gromadzenia pyłku. Aby napełnić jedną komórkę pyłkiem (około 200 mg), wykonuje od 30 do 40 lotów. Gdy zapas pokarmu jest dostateczny, samica składa na pyłku białe, błyszczące jajeczko i zamyka komórkę cieńszą przegrodą z gliny oddzielającą kolejną celę. Murarka w jednej rurce, w zależności od jej długości, buduje od kilku do 15 komórek (średnio 7). Po zamknięciu ostatniej komórki zabezpiecza wejście do gniazda dodatkową, grubszą ścianką. W ciągu sezonu jedna samiczka składa do 30 jajeczek.
Po około 7 dniach od zamknięcia pojedynczej komórki z jajeczka wychodzi larwa i intensywnie odżywia się zmagazynowanym pyłkiem. Po upływie około miesiąca, gdy pyłek zostanie zjedzony, larwa przędzie wielowarstwowy, dość twardy, ciemnobrunatny kokon. Wewnątrz niego przez kolejne tygodnie zachodzą przemiany, które prowadzą do wytworzenia w drugiej połowie lata dorosłej postaci owada (imago). Dorosły owad nie wychodzi jednak na zewnątrz, lecz pozostaje w odrętwieniu aż do wczesnej wiosny (marzec/kwiecień) następnego roku.


W związku z tym, Muraka jest bardziej aktywna, niż pszczoła miodna, co owocuje większą częstotliwością oblotów, a co za tym idzie i większą ilością zapylonych roślin, których pyłek zbiera głownie na brzuszną stronę odwłoka, pokrytą gęstymi włoskami (szczoteczka brzuszna), oraz na tylne odnóża. Jest odporna na chłody, a co za tym idzie bardzo wcześnie rozpoczyna obloty, już w marcu można ją spotkać na roślinach, kiedy pszczoła miodna nie jest jeszcze aktywna.



Specyficzne obloty.

Pszczoła miodna znajdując pożytek (pokarm, pyłki, nektar, spadź), wraca do niego, aż do wyczerpania się źródła, omijając inne pożytki na drodze oblotu, dodatkowo wskazuje ten pożytek innym robotnicom z roju, w którym żyje. Jest to tzw. wierność kwiatowa, czyli odwiedzanie w czasie oblotu roboczego, kwiatów jednego gatunku rośliny. Raz odkryte źródło pokarmu zbieraczki wykorzystują do końca, prawie nie interesując się innymi kwiatami.
W naszych ogrodach o znacznej różnorodności gatunków roślin, takie zachowanie nie jest pożądane. Murarka, nie wiąże się z jedną rośliną. W czasie jednego oblotu, odwiedza większą ilość roślin, pobierając z każdej pożytek i w efekcie zapyla większą ilość gatunków.

Ważna informacja dla nas.
Pozytywną cechą murarki, z naszego punktu widzenia, jest to, iż jest ona pszczołą łagodną. Nie tworzy, na wzór pszczół miodnych, zhierarchizowanych rodzin (rojów), nie broni gniazd, w związku z tym, nawet w przypadku bliskiego kontaktu, nie jest agresywna w stosunku do człowieka.

Źródło : http://forumogrodnicze.info/viewtopic.php?f=7&t=20281


Tutaj jak zacząć przygodę z murarką : http://forumogrodnicze.info/viewtopi...799678#p799678